Geschiedenis DNA
Het eerste parlement van Suriname heette de Koloniale Staten. Op 5 april 1866 werden de allereerste verkiezingen gehouden en op 8 mei 1866 hadden die volksvertegenwoordigers hun eerste vergadering. Volg het overzicht hieronder om te zien welke veranderingen er plaatsvonden voordat het uiteindelijk werd wat we nu kennen: De Nationale Assemblée.
1866- 1936
De Koloniale Staten bestond uit 13 leden waarvan 9 door de kiezers gekozen werden en 4 door de Gouverneur benoemd. De eerste zitting werd officieel geopend op 8 mei 1866. Van 1866 tot 1936 werden leden van het parlement gekozen mannen die 60 gulden betaalde aan belastingen mochten stemmen.
1936- 1948
In 1936 werd ook het capaciteitskiesrecht ingevoerd wat inhield dat kiezers (alleen mannen) een diploma moesten hebben waarmee zij konden aangeven dat zij een bepaalde algemene ontwikkeling hadden. Minimaal een diploma van de ULO (Uitgebreid Lager Onderwijs). Het aantal leden van de Koloniale Staten werd toen 15. Daarvan werden 10 leden gekozen tijdens de verkiezingen en 5 door de Gouverneur benoemd. Toen de nieuwe staatsregeling werd ingevoerd, vonden er nog een paar veranderingen plaats: de naam van Koloniale Staten veranderde in "Staten van Suriname”.
1948-1963
In 1948 vond een belangrijke verandering plaats. Toen werd het Algemeen Kiesrecht ingevoerd: Alle mannen vanaf 25 jaar mochten stemmen. Weer werd het aantal parlementsleden opgevoerd. Er waren nu 21 leden in het parlement. En dit veranderde in 1963, naar 36 leden.
1963- 1966
Vanaf 1963 mochten vrouwen ook stemmen. Het aantal leden werd meer. Nu zaten er 39 leden in de Staten van Suriname.
1975- 1985
Suriname werd onafhankelijk! Bij de onafhankelijkheid in 1975 werd de naam gewijzigd naar het "Parlement van de Republiek Suriname".
1985- 1987
Op 25 februari 1980 werd er een staatsgreep gepleegd en golden de regels niet meer die in de Grondwet werden aangegeven voor het Parlement. Het Parlement werd zelf buiten werking gesteld (bij Algemeen Decreet A van 13 augustus 1980). Tijdens die periode bepaalden het Militair Gezag en de regering alle wettelijke regelingen -decreten. In de periode 1 januari 1985 tot 14 december 1987 had Suriname een overgangsparlement, van een militair naar democratisch bestuur, waarvan de leden benoemd waren.
1987- 1990
In deze periode werd een concept grondwet samengesteld en die werd op 30 september 1987 bekrachtigd bij Staatsbesluit van 1987 no 116. Het volk had hier ook zeggenschap in door een referendum dat gehouden was. Het Parlement heette van toen af De Nationale Assemblée. Op 24 december 1990 vond er voor de tweede keer in de geschiedenis van ons land, een coup plaats. Deze werd de telefoon-of kerstcoup genoemd. De coupplegers wilden dat er vervroegde verkiezingen uitgeschreven werden en dat gebeurde ook op 25 mei 1991. Daarna vonden er weer op 23 mei 1996 verkiezingen plaats.
Brand
Het historisch gebouw van De Nationale Assemblée werd op 1 augustus 1996 helemaal verwoest door een enorme brand. Dat was verschrikkelijk, omdat het gebouw een monumentaal gebouw was. Het was opgezet in de 18e eeuw en werd als eerst voor een vergadering van de Koloniale Staten gebruikt in 1887.
Aangezien de vergaderingen door moesten gaan, vond De Nationale Assemblée een tijdelijke oplossing: het oude gebouw van de Kamer van Koophandel en Fabrieken werd als vergaderlocatie gebruikt. En in 1996 verhuisden de Volksvertegenwoordigers naar het oud Park-gebouw aan het Onafhankelijkheidsplein.
