Zo zit het in elkaar

In Suriname wonen meer dan 500.000 mensen. Als deze grote groep zou moeten stemmen over beslissingen die belangrijk zijn voor het land dan zou het heel lang duren voordat er een besluit genomen zou kunnen worden. Daarom kiezen wij volksvertegenwoordigers. Dit wordt een parlementaire democratie genoemd.

Democratie

De betekenis van het woord ‘democratie’ vertelt je in feite al dat het volk de macht heeft. Het Griekse woord is opgebouwd uit de woorden: ‘demos’- betekent ‘volk’, en ‘kratos’- betekent macht. Het is gebruikelijk dat er om de vijf jaar verkiezingen worden gehouden. De leden van het parlement worden gekozen door alle Surinamers die stemrecht hebben. Als jouw ouders gaan stemmen, beslissen zij ook mee over wie Suriname zal regeren. Met al die stemmen kunnen partijen zetels verdienen. En die zetels bestaan echt als stoelen in het Parlement. Het zijn er in totaal 51. Deze zetels worden verdeeld over de politieke partijen. Iemand die namens een politieke partij op zo’n zetel of stoel in het parlement zit, noemen we een Volksvertegenwoordiger of Parlementariër.

President en Ministers

Als de leden van het parlement zijn gekozen, kiezen zij een president. Volgens de grondwet van 1987 ligt de hoogste macht dan voor vijf jaar bij de president. De president gaat op zoek naar een vicepresident en ministers. Zo is er bijvoorbeeld een minister voor Onderwijs, een minister voor Buitenlandse zaken, een minister die voor het geld zorgt: de minister van Financiën. Met deze ministers en de vicepresident vormt de president een regering. Samen maken zij de plannen voor het land. Deze plannen moeten eerst worden voorgelegd aan de leden van De Nationale Assemblée en door hen worden goedgekeurd. We zeggen daarom ook wel dat De Nationale Assemblée het hoogste orgaan van de staat is.