8 maart 2023

8 maart 2023

In grote delen van de wereld wordt vandaag herdacht, dat vrouwen voor hun rechten opkwamen tijdens de eerste staking van vrouwen in de textiel- en kledingindustrie op 8 maart 1908.

Wij zijn 115 jaar verder en toch merken we, dat vrouwen nog steeds moeten vechten voor wat hen rechtens toekomt.

Als DNA-voorzitter hekel ik elk onrecht, dat minderheden wordt aangedaan. Hoewel ik moet erkennen, dat vrouwen geenszins als minderheid aanschouwd dienen te worden, is het in de praktijk veelal een ander verhaal.

Vrouwen bewijzen steeds weer net zo kundig als het sterke geslacht te zijn, maar met de juiste waardering is het veelal verkeerd gesteld.

De lijst met voorbeelden van onrecht wat vrouwen wordt aangedaan, is zo uiteenlopend, dat ik me er op momenten, in de eerste plaats als man en daaraan gelijkgesteld als zoon van een geweldige vrouw, voor schaam.

Vrouwen mogen zeker de naam dragen ruggengraat van de maatschappij te zijn en die rol mag nooit onderschat worden.

Met de aanname van de Wet Geweld en Seksuele Intimidatie Arbeid, mag gesteld worden, dat het Parlement, waar ik leiding aan geef in ieder geval de noodzaak inziet van het sanctioneren van ontoelaatbare handelingen jegens de vrouw.

Van deze plaats uit wil ik als eerste onder de gelijken mijn Surinaamse broeders oproepen, om voor alle vrouwen het respect op te brengen, welke ze hun moeder toekennen.

Al blijkt steeds weer, dat de vrouw niet te breken is, kan het geen kwaad als de man haar de nodige ondersteuning biedt, om haar te doen ontkiemen tot een wijngaard, waar vele generaties profijt van zullen ondervinden.

De Voorzitter van De Nationale Assemblée

Marinus Bee

<< Terug naar berichten